VS en EU lopen uiteen met nieuwe regels: zo verandert de toekomst van stablecoins
Hoe twee regelsets één wereldwijde markt opsplitsen
De markt voor stablecoins verandert snel. Door nieuwe regelgeving in de Verenigde Staten en de Europese Unie ontstaat er een duidelijke scheiding in hoe stablecoins worden uitgegeven, verhandeld en ondersteund. Die kloof zorgt voor twee verschillende liquiditeitspools: één in de VS en één in Europa. Voor crypto-investeerders betekent dit meer regionale verschillen, extra frictie en mogelijk zelfs prijsverschillen.
Een stablecoin is een digitale asset waarvan de waarde gekoppeld is aan een traditionele valuta, zoals de dollar of euro. Ze worden veel gebruikt voor handel op crypto-exchanges en internationale transacties.
De VS kiest voor stabiliteit én dollarstrategie
In de VS zet de GENIUS Act, ondertekend door president Donald Trump, de toon. Het is de eerste nationale wet die vastlegt hoe payment stablecoins moeten werken. De regels zijn scherp en duidelijk: uitgevers moeten volledige reserves aanhouden, ze mogen geen renteproducten aanbieden en ze vallen officieel onder het Amerikaanse financiële systeem.
Die duidelijkheid geeft Amerikaanse uitgevers rust en zekerheid. Maar het creëert ook afstand tot Europa. Volgens blockchainbeveiliger CertiK vormt zich hierdoor een aparte Amerikaanse stablecoin-markt.
Bovendien gebruikt de VS stablecoins nu openlijk als economisch instrument. Minister van Financiën Scott Bessent zei dat stablecoins worden ingezet om de dollar wereldwijd dominant te houden. Dat maakt de Amerikaanse aanpak niet alleen economisch, maar ook geopolitiek.
Europa kiest voor banken en toezicht
Europa pakt het anders aan met MiCA, de eerste volledige Europese wetgeving voor crypto. MiCA lijkt op de GENIUS Act in het verbod op yield en de verplichting tot volledige inwisselbaarheid, maar heeft een andere structuur: het grootste deel van de reserves moet bij Europese banken worden aangehouden.
Critici waarschuwen dat dit risico’s oplevert, omdat banken werken met een fractioneel reservesysteem. Dat betekent dat maar een deel van de deposito’s direct beschikbaar is. Als meerdere uitgevers tegelijk veel geld moeten vrijmaken, kan dat druk zetten op dezelfde banken.
Daarnaast vrezen experts dat MiCA kleine spelers wegdrukt door hoge compliancekosten. Dat zou leiden tot minder concurrentie en meer consolidatie in de markt.
Wat betekent dit voor crypto-investeerders?
Doordat de VS en EU hun eigen richting kiezen, ontstaat er geen uniforme wereldwijde stablecoin-markt. Je krijgt regionale tokens, eigen liquiditeitspools en verschillen in regelgeving die elkaar niet altijd aanvullen. Dit kan leiden tot:
- prijsverschillen tussen Amerikaanse en Europese stablecoins
- meer frictie bij internationale transacties
- kansen voor arbitrage
- strengere voorwaarden voor bedrijven die wereldwijd opereren
Stablecoins zouden grensoverschrijdend en eenvoudig moeten zijn, maar nieuwe regels maken de praktijk complexer.
Conclusie
Stablecoins spelen een centrale rol in de cryptomarkt, maar de regelgeving trekt nu een duidelijke scheidingslijn tussen de VS en Europa. Waar de VS focust op dollarstrategie, legt Europa de nadruk op bankveiligheid. Die verschillen maken de wereldwijde markt minder één geheel. Voor Nederlandse crypto-investeerders betekent dit dat stablecoins steeds meer regionale eigenschappen krijgen, met bijbehorende voor- en nadelen.
FAQ
Waarom willen de VS en EU allebei yield op stablecoins verbieden?
Beide regio’s willen voorkomen dat stablecoins gaan lijken op beleggingsproducten. De nadruk ligt op betaalverkeer en stabiliteit.
Levert MiCA echt risico’s op voor banken?
MiCA verplicht uitgevers om het grootste deel van hun reserves bij EU-banken aan te houden. Dat kan concentratierisico opleveren als veel partijen tegelijk liquiditeit nodig hebben.
Gaan stablecoins hierdoor duurder of minder toegankelijk worden?
Niet direct, maar regionale regelgeving kan leiden tot prijsverschillen, minder flexibiliteit en extra stappen bij internationale transacties.
