Het ooit zo machtige energiebedrijf Enron, dat begin deze eeuw in een gigantisch schandaal ten onder ging, lijkt ineens terug. Althans, dat is wat een stel creatieve grappenmakers ons wil doen geloven. Met een knipoog naar de wereld van crypto en een vleugje nostalgie proberen ze het iconische Enron-merk nieuw leven in te blazen. Maar wat is hier aan de hand?

De comeback die niemand zag aankomen

Op 2 december verscheen er een opvallende aankondiging op het sociale mediaplatform X. “Enron is terug,” luidde de boodschap, met de belofte om de wereldwijde energiecrisis op te lossen. Tegelijkertijd doken er billboards op in Houston, de stad waar Enron ooit was gevestigd. Zelfs een paginagrote advertentie in de Houston Chronicle maakte deel uit van deze mysterieuze campagne.

Maar wie verder kijkt, ziet al snel dat het een grote grap is. Op de website van het “nieuwe Enron” staat namelijk duidelijk dat het om een parodie gaat, beschermd onder de vrijheid van meningsuiting. Volgens de makers is het bedoeld als satire en entertainment.

Een cryptomunt in de maak?

In een inmiddels verwijderde post op X hintte het nep-Enron zelfs naar een mogelijk crypto-initiatief.

“We hebben nog geen token of coin (nog niet). Blijf op de hoogte!”

Het blijft onduidelijk of dit onderdeel is van de grap, of dat de makers echt plannen hebben in de cryptowereld. Maar één ding is zeker: het trekt de aandacht.

Wie zit hierachter?

De naam Enron is nu in handen van een bedrijf genaamd College Company uit Arkansas. Een van de oprichters, Connor Gaydos, staat bekend om zijn bizarre “Birds Aren’t Real”-beweging, waarin hij met satire een complottheorie verspreidde. Deze Enron-campagne lijkt van dezelfde humor te getuigen.

Niet iedereen kan de grap waarderen. Voormalige Enron-medewerker Diana Peters, die tijdens het faillissement duizenden collega’s vertegenwoordigde, vindt het “smakeloos en kwetsend.” Ze verloor zelf haar levenssavings door het schandaal en benadrukt hoe hard dit faillissement werknemers destijds heeft geraakt.

Toch ziet Sherron Watkins, voormalig vicepresident bij Enron, de humor er wél van in. Volgens haar kan satire helpen om pijnlijke gebeurtenissen bespreekbaar te maken.

Een zwarte bladzijde in de geschiedenis

Om te begrijpen waarom deze grap zoveel losmaakt, moeten we terug naar het originele Enron-schandaal. In de jaren ’90 groeide het bedrijf uit tot een gigant in de energiebranche, maar achter de schermen werd met schimmige boekhoudpraktijken miljarden aan schulden verborgen. Toen dit in 2001 aan het licht kwam, stortte het bedrijf als een kaartenhuis in. Het gevolg: een van de grootste faillissementen in de Amerikaanse geschiedenis en meer dan 20.000 ontslagen.

Enron in de cryptowereld?

De heropleving van het merk roept gemengde reacties op. Voor sommigen is het een smakeloze grap die oude wonden openrijt, terwijl anderen het zien als een creatieve manier om een pijnlijk hoofdstuk uit de geschiedenis te belichten. Of er echt een cryptomunt komt, valt te betwijfelen. Maar één ding is zeker: zelfs na al die jaren blijft Enron een symbool voor wat er mis kan gaan in de zakenwereld.

Conclusie

Het nieuwe Enron mag dan een parodie zijn, maar het zet ons aan het denken. Het laat zien hoe oude merken een nieuw leven kunnen krijgen in een digitale wereld. Misschien is het een grap, misschien een boodschap, maar het blijft een opmerkelijk stukje performancekunst dat de aandacht trekt van zowel critici als nieuwsgierigen.