Crypto moet toegankelijker worden. Daar zijn de meeste experts het over eens. Maar veel technieken die blockchain eenvoudiger moeten maken, zorgen juist voor meer versnippering en nieuwe risico’s. Hoe zit dat precies?

Wat is chain abstractie?

Wie een blockchain gebruikt, krijgt te maken met technische termen, wallets en verschillende netwerken. Chain abstractie probeert dit te vereenvoudigen. Het idee is dat gebruikers zonder gedoe op meerdere blockchains kunnen werken via één interface.

Een goed voorbeeld is de Chain Signatures-functie van NEAR Protocol. Hiermee kunnen gebruikers vanuit één NEAR-account transacties op verschillende blockchains ondertekenen. Dat klinkt als een stap vooruit, maar er zitten ook nadelen aan.

Maakt dit crypto echt eenvoudiger?

Volgens Anurag Arjun, mede-oprichter van Avail, lossen veel van deze technieken het echte probleem niet op. Sterker nog, ze maken het vaak erger. Elke blockchain heeft zijn eigen beveiliging en validatieproces. Dat betekent dat er extra technologie nodig is om blockchains met elkaar te laten praten, zoals light clients.

Een ander probleem: veel cross-chain oplossingen werken via bruggen die crypto tussen blockchains verplaatsen. Dit klinkt handig, maar brengt grote risico’s met zich mee. Zo werd de Wormhole Bridge in 2022 gehackt, waarbij $321 miljoen werd gestolen. En dat was niet de enige keer – bruggen zijn een geliefd doelwit voor hackers.

Hoe ziet de toekomst eruit?

De ideale oplossing zou een blockchain-ervaring moeten bieden waarin gebruikers zich niet druk hoeven te maken over verschillende netwerken, beveiliging en complexe processen. Maar zover zijn we nog niet.

Chain abstractie is een interessante ontwikkeling, maar zolang de technologie niet naadloos werkt en veilige oplossingen biedt, blijft versnippering een probleem. De vraag is dus niet óf crypto eenvoudiger wordt, maar hoe en wanneer dat op een veilige manier lukt.